وقتی به آن فکر میکنیم متوجه میشویم تفاوت واقعی بین حیوانات و خود ما این است که اگر چه هر دو استرس را تجربه میکنیم اما انسانها شرایط آسیب زا را دوباره تجربه و پیش تجربه میکنند
اجازه بدهید با این جمله شروع کنم که هدف این مقاله نشان دادن توانایی ما برای ایجاد واقعیت با ذهنمان است نئوکورتکس انسان ، یک ابزار فوق العاده است که به ما در یادگیری و بخاطر سپردن کمک میکند این توانایی بزرگ است کارکرد بالای مغز به ما اجازه میدهد تا اکتشافات جدید انجام دهیم و وقایع گذشته را به یاد آوریم
جواب حیوانات به استرس
حیوانات نیز پاسخ به استرس دارند با این حال مغز آنها یک نئو کورتکس بسیار کوچکتر دارد که حافظه را محدود میکند برای مثال یک گوزن یک ثانیه وقت دارد تا تصمیم بگیرد که آیا از یک شکارچی فرار کند یا نه وقتی تصمیم گرفته شد و خطر از بین رفت ،گوزن به حالت هوموستازی خود(ثبات درونی)باز میگردد. گوزن تمام شب را بیدار نمیماند و نگرانی این را ندارد که آیا شکارچی باز میگردد یا نه و یا اینکه او با مرگ فاصله چندانی نداشت
از حیوانات درس بگیریم
ما میتوانیم از حیوانات درس بگیریم. توانایی حرکت کردن، چیزی است که مردم با آن دستوپنجه نرم میکنند. ما نهتنها وقایع گذشته را برنامهریزی میکنیم، بلکه انتظارات خود را بر آینده متمرکز میکنیم.
بیایید از مثال استفاده کنیم. شما قبلاً در برخی از ملاقاتهای خود توسط شخص دیگری رد شدهاید اما یک دوست خوب شما را با یک شخص جدید به چالش میکشد، بنابراین تصمیم میگیرید که آن را امتحان کنید. شما آماده میشوید در رستوران با آن شخص ملاقات کنید و در مسیر رسیدن به محل قرار خود، به روابط فاجعهآمیز قبلی خود که افکار و احساسات منفی به همراه میآورد فکر میکنید. خیلی زود به این فکر میرسید که این قرار چه فاجعهای خواهد بود و وقتی درست به همان شکلی که فکر میکردید به پایان میرسد تعجب نمیکنید! و البته شما واقعاً باور دارید که هیچ ارتباطی با نتیجه کار نداشتید.
سخن آخر
این به آن معنا نیست که فکر کردن درباره گذشته یا آینده ایده بدی است. آنچه مهم است این است که چگونه با خودمان ارتباط برقرار کنیم. ما باید از ظرفیت خود برای یادگیری و به خاطر سپردن به طرق مختلف استفاده کنیم.
وقتی نمیتوانیم بیشتر از احساسی که داریم فکر کنیم، زمان تغییر فرامیرسد. تغییر با غلبه بر عادات، رفتارها و احساساتی که ما را به زندگی درگذشته سوق میدهد آغاز میشود که درنهایت آینده ما خواهد شد. به این معناکه ما باید بیشتر شبیه سگ یا گربه بشویم و چیزی که ممکن است را در آغوش بگیریم بدون اینکه به گذشته یا آینده تأکید کنیم و فقط در زمان حال زندگی کنیم و از چیزی که اکنون داریم راضی باشیم!
منبع مقاله: روانشناس سبز با تشکر از استاد عزیز دکتر اقبالی نسب